Hij is 40 jaar oud, heeft een indrukwekkend figuur, een lange rode baard en ziet er over het algemeen uit als een Viking. Maar dit is slechts schijn, want zijn hart is als de kleur van zijn haar: van goud. Zijn professionele pad leidde hem via de journalistiek, de beste voetbalclub van Polen en productiebedrijven. Dit is Wacław, marketingmanager bij Bertrand.
Claudia: Waarom heb je voor dit carrièrepad gekozen? Waarom marketing, hr en employer branding?
Wenceslas: Het pad van eliminatie en een zekere noodzaak. Eliminaties omdat al snel bleek dat exacte vakken mij helemaal niet lagen en ik in wiskunde de slechtste leerling ooit was in dit vak. Het werd echter noodzakelijk omdat ik geen profvoetballer en later programmeur was geworden. Ik moest dus een beslissing nemen over wat ik met mijn leven wilde doen. Eerst ging ik naar Real (maar niet naar Madrid, alleen naar de supermarkt waar ik de spullen had uitgestald). Later was ik een veelbelovende ‘speler’ in de sportmedia en uiteindelijk kwam ik terecht in sectoren die afhankelijk waren van soft skills. Ik denk dat ik over een enorme hoeveelheid empathie en creativiteit beschik, wat mij enorm helpt in mijn professionele carrière, of het nu gaat om marketing, HR of EB.
V: Beschrijf de producten van Bertrand in 3 woorden.
IN: Geboren uit passie.
K: Je zegt dat je interessante professionele ervaring hebt. Is er een interessante situatie die u zich nog goed herinnert?
IN: Dat was veel, want mijn professionele leven is een interessante golfbeweging: ik ging met Zagłębie Lubin naar de Champions League en drie jaar later ging ik bowlen in kleuterscholen en bejaardentehuizen. Ik heb zoveel verschillende herinneringen in mijn hoofd, dat het moeilijk is om de meest interessante te kiezen. Ik had de gelegenheid om Franciszek Smuda te ontmoeten, wiens nieuwe jasje ik samen met een vriend per ongeluk scheurde. Ik ontmoette ook Robert Lewandowski, met wie we na de wedstrijd Zagłębie-Lech een leuk gesprek hadden. Ik ontmoette Leo Beenhaker, Czesław Michniewicz en Jakub Błaszczykowski. Maar ik ontmoette ook de charmante mevrouw Magda van de basisschool in Gdynia in Pogórze. En ik weet nog dat toen ik met de kinderen ging bowlen, de dame vroeg of we speciale wensen hadden. Ze bedoelde koffie, thee of water. Ik zei, zoals ik dat meestal doe, zonder erbij na te denken: Het kunnen ook aardbeien zijn. En stel je nu eens mijn gezicht voor toen, vijf minuten later, terwijl ik al bezig was met de les, de deur openging en mevrouw Magda binnenkwam met een schaal aardbeien in haar handen. Nooit eerder en sindsdien heb ik mij zo verschrikkelijk dom gevoeld.
V: Is er een situatie die uw leven heeft veranderd?
IN: Op de basisschool was ik een vrij stille 'speler'. Maar in de tweede klas kocht ik op de Lubin-bazaar een cassette van "Apetite for Destruction" van Guns. En er is een beetje veranderd.
V: Zonder welke 3 dingen kun je je leven niet voorstellen?
IN: Zonder mijn geweldige kinderen, zonder mijn geweldige katten en zonder de vijfhonderd push-ups die ik elke ochtend doe.
V: Vertel ons iets wat maar weinig mensen weten, maar waar je heel trots op bent.
IN: Toen ik in de tweede of derde klas van de basisschool zat, ging ik naar een zomerkamp in Pogorzelica. Er werd daar een Mister Colony-wedstrijd georganiseerd, waaraan ik, geloof ik, als een soort grap heb meegedaan. En ik heb deze wedstrijd gewonnen. Het was een van de weinige momenten in mijn jeugd waarop niemand aandacht besteedde aan het feit dat ik roodharig was 😊
V: Wat vind je het vervelendst aan jezelf?
IN: Ikzelf achter het stuur. Ik word snel boos en dat is vaak niet prettig. Je hebt mij in actie gezien, je weet wat ik bedoel. Dat vind ik echt niet leuk aan mezelf.
K: Als je een personage voor een dag zou kunnen zijn, wie zou dat dan zijn en waarom?
IN: Lemmy Kilmister, de helaas overleden leadzanger van Motorhead. Die man heeft absoluut een kleurrijk rock-'n-rollleven gehad. Ik wil wel eens zien hoe dat is, want die van mij zijn nogal stil.
