Ongewone en innovatieve ontwerpen zijn het domein van het merk Bertrand, dat voortkomt uit meer dan vijftig jaar ervaring in de sector. Een van die projecten is de deur die de ingang van de parochie van Onze-Lieve-Vrouw van de Rozenkrans in Luzino siert. Iedereen die ze gezien heeft, zal toegeven dat ze een enorme indruk maken. Dit meesterwerk is het resultaat van het werk van de medewerkers van ons bedrijf en de visie van de ontwerper, Dawid Kulon. In zijn hoofd ontstond eerst het ontwerp en daarna de deuren, die nu de echte trots van de bewoners zijn.
Hoe is het mogelijk dat zulke deuren zijn ontstaan? - Het idee ontstond bij de ontwerper die aanvankelijk verantwoordelijk was voor dit project. De parochie had al een idee van wat ze verwachtte. Maar het aanvankelijk genoemde ontwerp bestond slechts uit een paar schematische lijnen, omdat de persoon die bij het proces betrokken was, zich aanvankelijk alleen op de indeling en esthetiek richtte – zegt Dawid, die op een bepaalde manier “het stokje overnam”.
Wat gebeurde er daarna? - Ik begon met het analyseren en herwerken van dit project. De tekening van de rozenkrans die de deur en het glas-in-loodraam siert, heb ik gebaseerd op het ontwerp van de eerder genoemde architect. Ik heb zijn ontwerp namelijk aangepast naar een constructie die gevouwen en gemonteerd kan worden. Het grootste probleem, gezien het gewicht, waren de al genoemde scharnieren, want één vleugel woog ongeveer 235 kilogram. Eén vleugel!
Een bedrijf dat met ons samenwerkt, heeft ons geholpen dit probleem op te lossen. SIMONSWERK GmbH. – Ze hadden het scharnier, dat ontworpen is om het maximale gewicht te dragen, ook in een variant met dikker staal kunnen maken. Wij gingen ervoor. Momenteel hangt één vleugel aan vijf scharnieren. Dit alles om het genoemde gewicht van de constructie te ondersteunen– legt onze collega uit.
Interessant genoeg bemoeiden zijn cliënten zich niet met zijn werk. - Nadat ik het hele project had getekend, heb ik het ter goedkeuring ingediend. Hij vond het leuk. Ik hoorde: "Maak het goed." Dat heb ik gedaan. Naast de hoofdingang heb ik nog een aantal andere deuren in de kerk gevonden die het hoofdpatroon nabootsten.
Het project duurde meer dan een jaar. Wanneer zag David zijn werk voor het eerst? - Eigenlijk eerst op de computer in Autocad. En ik moest ze me levend voorstellen. Ik moet in staat zijn om mij het resultaat van mijn werk voor te stellen voordat het gemaakt is. – zegt onze collega. - Ik kan me nog herinneren dat toen we de deuren in de hal plaatsten, dat een enorme indruk maakte op de aanwezige medewerkers die dag. Bij dit project verdienen onze timmermannen, de technicus Mariusz, een groot compliment. Hun kennis en de suggesties die ze mij gaven, bijvoorbeeld over de breedte van de elementen of de bevestigingsmethode, waren werkelijk van onschatbare waarde. Het zijn echte professionals die al jarenlang in de sector werken en de ruime ervaring die ze hebben opgedaan, heeft zijn vruchten afgeworpen.
In Luzino weten alle inwoners wie dit meesterwerk heeft ontworpen. Het stadje kijkt nog steeds met bewondering naar het werk van het bedrijf Bertrand. - Toen we de kerk schoonmaakten, wezen mensen naar mij dat ik degene was die die prachtige deuren had ontworpen. In een klein stadje verspreidt het nieuws zich met de snelheid van het licht. Ik voel me trots, maar ik haal veel meer voldoening uit de overtuiging dat ik iets goed heb gedaan, dan wanneer iemand mij daarvoor prijst. Ik moet het eerst leuk vinden. En ik weet dat als ik het leuk vind, anderen het ook leuk zullen vinden.
Wij zijn benieuwd wat u van de door Dawid ontworpen deuren vindt? Zou u dit of iets dergelijks in uw parochie willen zien? Indien dit het geval is, kunt u schrijven naar: export@bertrand.pl.
